İnsan Sevgisi (1992) (Basındaki İlk Yazım)

İnsan Sevgisi (1992)

(Basındaki İlk Yazım)

 

AYHAN AYDIN

 

Her şey, insanı sevmekle başlar.

Sevmek; her şeyi, herkesi sevmek.

Sevmek; sevmek sarılmak istemek ansızın.

Sevmek insanları, güzel, çirkin, Musevi, Alevi, siyasi tutuklu, uzun bıyıklı, sevebilmek tüm insanları.

 

Yaratan Bizleri İnsan Yarattı

Yaratan bizleri insan yarattı

Muhabbet insana, cana muhabbet

Cümle mahlukatın üstünde tuttu

Muhabbet insana, cana muhabbet

 

Ne mutlu ki bize insan olmuşuz

İnsan sevgisini gerçek bilmişiz

İnsanın dalında açıp gülmüşüz

Muhabbet insana, insan olana

Ruhi Su

 

İnsan, insanoğlu; tüm güzelliklerin yaratıcısı olan bu varlık, aynı zamanda tüm çirkinliklerin de yaratıcısı.

İnsanı sevmek kolay mı?

Bu insanlar değil mi ki; ümmeti olduğunu söyledikleri dinin kurucusu Peygamber’in “gözyaşım, ciğerimin parçası” dediği çocuklarının boyunlarını vuranlar bu insanlar değil mi?

On üç yıl önce, bu topraklarda, anne karnındaki  biçareleri şişleyen, Yeni bir Kerbela’yı yaratan caniler yine bu insanlar değil mi?

Hitler’in atalarına yaptıklarını unutmuşçasına bir milleti, kemiklerini kırarak yok etmeye çalışanlar da bu insanoğlu değil mi?

Ya, binlerce çocuğun saçlarını tutuşturan, on binleri öldüren “atomu” atan insan değil mi?

Birkaç yıl önce de Kuzey Irak’ta, binlerce kişiyi kimyasal silahlarla cansız bırakan yine bu varlıklar değil mi?

Amca, teyze bir imza ver / Çocuklar öldürülmesin / Şeker de yiyebilsinler....

Kolay mı kan uykulardan kalkıp da ninniler söylemesi...

Aynı ataların torunları değil miyiz?

Analarımız her birbirine benzemiyor mu?

Niye bu zulüm?

Her şey insanı sevmekle başlar.

Sevgi yazılmalı satır satır, ezgi ezgi, çiçek çiçek dünyamıza.

Sevgi çoğalmalı; kardeşçe, ormanca.

Sevdikçe sevgisizlik azalacak, sevdikçe zulüm azalacak, sevdikçe ölüm azalacak.

Değil mi ki tüm kötülüklerin arkasında sevgisizlik var.

Hep sevmeli, hep sevilmeli.

 

Yalancı dünyaya konup göçenler

Ne söylerler ne bir haber verirler

Üzerinde türlü otlar bitenler

Ne söylerler ne bir haber verirler.

Yunus Emre

 

Sevelim, sevilelim dünya kimseye kalmaz.

 
CEM DERGİSİ, YIL 1, SAYI 9, ŞUBAT 1992

EKİN İDİK OLDUK HARMAN, AYHAN AYDIN, (ALEVİLİK BEKTAŞİLİKLE İLGİLİ HABERLER, ETKİNLİKLER, SÖYLEŞİLER, YORUMLAR, FOTOĞRAFLAR – 1992 - 2004), 2005, İstanbul, KAHRAMAN OFSET, (SAYFA: 132-133)

Yorum ekle


Güvenlik kodu
Yenile